De titel van de expositie voor de komende herfst, “Als de dageraad de nacht heeft ingehaald”, is tevens de openingszin van een “pensamiento´” die ik begin dit jaar schreef.

In deze “pensamiento” gaat het om tegenstellingen, tevens aanvullingen, afwisselingen en het compleet maken of onderdeel zijn van een geheel.

Het is een groot thema in het leven zelf, waar veel onder valt zoals de relatie van de ene mens tot de ander en processen in de natuur. Het is ook een thema die een rol speelt in mijn werk.

Verf en klei zijn zeer verschillende materialen, maar ze hebben gemeen dat ze van vloeibaar/kneedbaar in een vast materie kunnen veranderen. Beide materialen zijn totaal anders om mee te werken en vragen om een andere benadering. Tijdens het werken met klei ben je heel fysiek bezig met je handen/lijf. Het materiaal verandert tijdens het maakproces van soepel en kneedbaar naar droog, broos en breekbaar. Na de ovenstook heb je te maken met een relatief hard en ruw product. Het glazuur maakt het glad en minder poreus, harder en uiteindelijk ook af. Een werkstuk van keramiek kan je niet meer veranderen.

Het schilderproces is voor mij daarentegen een meer filosofisch proces. Laag over laag maak je kleuren intenser en de figuratie krijgt meer vorm. Het is een rustig, maar intensief werk, waarbij je de tijd en de ruimte neemt je werk goed te bestuderen, veranderingen door te voeren, vlakken van kleur te laten wisselen en ondertussen na te denken over belangrijke dingen in het leven, of dat nou op het persoonlijke vlak ligt of meer nieuwsgerelateerd.

Ik maak gebruik van abstracte en figuratieve vormen, apart maar ook in combinatie.

Het kan elkaar aanvullen en elkaar overlappen, waarbij je de kleurvlakken een andere rol laat spelen dan dat het naar de werkelijkheid geschilderd zou moeten zijn. Die vrijheid geeft samen met het afgebeelde, ruimte voor fantasie en bedoelde emotie. Dat laatste kan je bewerkstelligen door bepaalde kleuren naast elkaar aan te brengen en onderdelen van de figuratie te accentueren.

Ik daag u uit een kijkje te komen nemen in mijn wereld en met open vizier het werk te komen bekijken. Graag wissel ik met u van gedachte over datgene waar we elkaar raken, aanvullend of anderszins.